SHELLAC ‘LIVE AT PRIMAVERA SOUND 2008’, online.

Video bootleg correspondente a actuación de Shellac no festival barcelonés Primavera Sound na sua edición de 2008 no cal presentan as cancións do seu último LP Excellent Italian Greyhound.

ps’09: crónica do venres 29

O venres chegamos con restraso para ver a Magnolia Electric Co. e só puidemos ver o bis, a xente parecía encantada e polo que me comentaron foi un gran concerto. Non o dubido. Parece ser que en outubro volven a Barcelona asique xa terei a oportunidade de velos en sala como Dios manda.

Despois diso tocou facer a tan comentada cola para mercar tiquets e da ahí o escenario grande a ver a Bat For Lashes. A súa actuación no Daydream do ano pasado non me convencera pero o venres estivo xenial, con bó sonido e con Natasha Khan máis solta e segura no escenario. Os novos temas, máis electrónicos, non desentoaron con os do seu álbum debut senon que melloraron bastante o concerto. Infinitamente mellor que no Daydream.

De alí pasámonos polo Salón Myspace para ver a Kitty, Daisy & Lewis. A súa actuación estaba prevista para as 20.20 pero non foi ata as 21.00 que comezaron o seu mini-set. Antes pasaron por alí a Limbo Starr Orquesta (con membros de Half Foot Outside ou Brian Hunt) e despois o grupo toledano PAL. Ningún dos dous me gustaron nada.

Chegaron a nova sensación do rock 50’s e arrasaron. Catro temas foron suficientes para poñer a todo o personal alí congregado en pé, a dar palmas e a bailar. Os nenos multi-instrumentistas fánse acompañar dos seus pais (él á guitarra acústica e ela ó contrabaixo) e dun trompetista. Alí sonaron ‘Buggin’ blues’ ou esa gran revisión do ‘Going up the country’ de Canned Heat. Haberá que esperar a que os traian a algunha sala da cidade e disfrutar dun concerto deles en condicións. Moito futuro hai neles.

Chegamos o escenario Rockdelux cando soaba o último tema da actuación de Spiritualized e de alí pasamos polas carpas de comida a coller forzas para o que se nos viña enriba.

Ás 22.30 saíron a escea os dous integrantes da banda de drone-doom Sunn O))) os cales ían interpretar na súa totalidade o seu disco debut The Grimmrobe Demos. Estivemos alí 20 minutos, os suficientes para saber como iría o resto do concerto. É moi difícil criticar a súa actuación. A algúns flipánlle o roio que levan e a outros parécelles unha tomadura de pelo. Eu estou máis de parte dos segundos.

De alí voltamos ó Rockdelux onde xa comezara o concerto de Throwing Muses, a banda de Kristin Hersh. E moi ben estivo a cousa, cun repertorio moi guitarreiro e Kristin, moi ben vocalmente, pasándo do susurro ata os gritos máis grunges de todo festival. Un notable para eles.

De volta no ATP para ver ós australianos The Drones na súa segunda aparición no festival barcelonés. Gustóume moito a sua breve actuación, con Gareth Liddiar na súa liña, vivindo cada tema coma se fose o último e, no medio do repertorio, o seu tema máis coñecido, e un dos grandes temas desta década na miña humilde opinión, ‘Sharkfin blues’. Outros que deberían volver a algunha sala da cidade.

Quedámonos comendo os famosos conos de pizza mentres agardábamos a aparición da banda de Steve Albini, Shellac. O mellor concerto do día, sen dúbida, e é que estes tres tipos non fallan nunca. Prestando máis atención o último Excellent Italian Greyhound os de Chicago fixeron un repaso en unha hora dos seus catro discos e presentaron un tema novo para un recopilatorio do selo Touch & Go. Enormes, sobre todo na longuísima ‘The end of radio’.

O fin de festa estaba no escenario Ray-Ban Vice onde xa empezaran o seu concerto os ochenteiros A Certain Ratio. Quedámonos alí un cuarto de hora e soaban moi ben pero o cansancio era maio que as gañas de move-lo esqueleto asique decidimos retirarnos e descansar para o último e gran día do festival…

 

Texto, fotos e vídeos por: dominoes.